πώς να αντιμετωπίσεις τις τύψεις σου...

Σου έχω ξαναπεί νομίζω ότι κάτι γίνεται και τυχαίνει μέσα στην βδομάδα να ακούω ιστορίες από τους πελάτες μου που έχουν συνήθως κάποιο κοινό στοιχείο (παρόλο που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους)!!!!

Αυτή την φορά το κοινό στοιχείο είχε να κάνει με τις τύψεις σχετικά με ένα γεγονός ή με μια περίοδο της ζωής τους που θα θέλανε να την είχανε χειριστεί εντελώς διαφορετικά...

- "Γιατί άφησα τον χρόνο να φύγει έτσι και δεν έκανα κάτι διαφορετικά, πιο ουσιαστικά, γιατί δεν έζησα;"...

- "γιατί επέλεξα το συγκεκριμένο άνθρωπο;"...

- "γιατί άφησα τον συγκεκριμένο άνθρωπο να φύγει από την ζωή μου;"...

Ενώ η ενοχή και η κατηγόρια μπορεί να εμφανίζεται και σε πιο απλά καθημερινά παραδείγματα όπως...

- "γιατί πήγα σε αυτό το μαγαζί που νόμιζα ότι το φαγητό θα ήταν καλό και τελικά βγήκε μάπα; Έπρεπε να το είχα σκεφτεί καλύτερα"...

Όποτε πιάνεις τον εαυτό σου να πνίγεται στις τύψεις τότε είναι σημαντικό να θυμάσαι τα παρακάτω σημεία:

1) τα παραδείγματα για τα οποία νιώθεις τύψεις είναι μια φανταστική υπενθύμιση ότι δεν ζεις στο παρόν! Αν έχεις κολλήσει να σκέφτεσαι διαρκώς κάτι για το οποίο δεν έχεις πια κανέναν έλεγχο τότε είναι πολύ σημαντικό να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ότι (σου) στερείς το εδώ και τώρα!

2) Θέλεις να μείνεις με τις τύψεις; Ok! Αλλά είναι σημαντικό και απαραίτητο να δεις ότι κάτι καλό έχει προκύψει σαν αποτέλεσμα μέσα από το συγκεκριμένο γεγονός, σίγουρα και κάτι καλό υπάρχει πάντα! Αρκεί να θέλεις να το αναγνωρίσεις... Αν δυσκολεύεσαι σε αυτό ίσως να ήταν καλό να ζητήσεις την γνώμη των αγαπημένων σου ανθρώπων και να μπορέσουν να σου καθρεφτίσουν τί καλό βλέπουν οι ίδιοι.

3) Αυτό είναι συνέχεια με το παραπάνω σημείο αλλά εφόσον δεν μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω μπορείς σίγουρα να ελέγξεις την στάση σου απέναντι στις καταστάσεις. Μπορείς δηλαδή να σε κατηγορείς για χρόνια ή να το δεις σαν μια ευκαιρία να σε αγαπήσεις λίγο παραπάνω και να σταματήσεις να σε κατηγορείς...

4) Δες επίσης τί μπορείς να μάθεις ή τί έχεις ήδη μάθει μέσα από το συγκεκριμένο παράδειγμα, απο τις συγκεκριμένες τύψεις! Ίσως το γεγονός να μην βιάζεσαι, ίσως το γεγονός να δίνεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να εμπιστευτεί την κρίση του χωρίς να τον περιμένεις στην γωνία ή χωρίς να νιώθεις ότι θα έρθεις το τέλος του κόσμου με την επιλογή που θα πάρεις... 

5) Συνέχεια του παραπάνω είναι και αυτό: είναι άδικο να κρίνεις με τα σημερινά δεδομένα!!!! Τόσα ήξερες τότε, τόσα έκανες! Σήμερα δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος με τότε! Αυτά που σου φαίνονται σήμερα αυτονόητα και δεδομένα, τότε δεν ήταν καν στη σφαίρα της συνειδητοποίησης σου!

6) Τέλος και εξίσου σημαντικό είναι να παρατηρήσεις το γεγονός ότι ίσως να ξέρεις πώς ήθελες να χειριστείς μια κατάσταση αλλά τελικά οι ενοχές σε σχέση με άλλους ανθρώπους γύρω σου σε οδήγησαν να μην σεβαστείς αυτό που είχες σκεφτεί οπότε και να επέλεξες να κάνεις κάτι για να ικανοποιήσεις τους άλλους. Για παράδειγμα "ήξερα ότι ήθελα να πάω αλλού διακοπές φέτος το καλοκαίρι αλλά εξαιτίας των ενοχών που είχα σχετικά με τους γονείς μου κατέληξα να πάω στην Ελλάδα, όπου και τελικά το μετάνιωσα που πήγα"...

Ίσως τελικά να επέλεξες την ενοχή γιατί αυτό ίσως είναι πιο εύκολο ή ίσως πιο συνηθισμένο σε σένα παρά να σεβαστείς την επιθυμία σου και αυτό όλο να σε οδήγησε τελικά στο να το μετανιώσεις.

Ελπίζω να πάρεις λίγο τον χρόνο να σκεφτείς τα παραπάνω σημεία και αν θέλεις να μοιραστείς οτιδήποτε μαζί μου είμαι στην διάθεση σου!

Previous
Previous

Mύθοι γύρω από τις σχέσεις…

Next
Next

γράμμα στον νεότερο εαυτό μου…