μόνο εγώ δεν ήξερα τί νυφικό να βάλω;

Φέτος το καλοκαίρι είναι η χρονιά των γάμων! Ή τουλάχιστον εμένα έτσι μου φαίνεται αν κρίνω απο τους πόσους γάμους έχω ακούσει μέσα από τους πελάτες μου!!!

Και με αφορμή τους γάμους ξανά θυμήθηκα το πόσο δύσκολο είναι το κεφάλαιο γάμος και πόσο πολύ έχουμε πιστέψει ότι όλα πρέπει να γίνουν φυσικά, να γίνουν όλα τέλεια, ότι για να παντρεύεσαι πρέπει να έχεις ήδη όλες τις απαντήσεις έτοιμες, όπως το τί νυφικό θα βάλεις... και έτσι τέλεια, αβίαστη και απλή πρέπει να είναι η σχέση σου με τον σύντροφο σου... 👎

Και εκεί είναι που ξεκινάει το σενάριο ότι το κορίτσι γνωρίζει το αγόρι (sorry αν είσαι gay, είναι απλά για το παράδειγμα)! Είτε το κορίτσι είναι πληγωμένο και δεν ξέρει πού του πάνε τα 4, έχει κατάθλιψη, πολύ στρες - ή το ίδιο σενάριο συμβαίνει και με το αγόρι... Μετά;

Τότε το αγόρι έρχεται στην ζωή σου και ξαφνικά σαν ΉΡΩΑΣ σε σώζει απο την άχαρη καθημερινότητα σου, σου δίνει ελπίδα, σου μαθαίνει τί εστί αγάπη, και σε ερωτεύεται! Μετά;
 
Τότε πορεύονται και οι 2 μαζί και όλα μοιάζουν μαγικά και σκηνοθετημένα!!!


Την έχεις ξανά ακούσει αυτή την ιστορία;
 
Ή αν δεν είναι το κορίτσι, τότε είναι το αγόρι που είναι πληγωμένο και τότε εμφανίζεται το κορίτσι σαν ΝΕΡΑΙΔΑ για να παίξει το αντίστροφο ρόλο που διάβασες λίγο παραπάνω. Και αν αυτό δεν εξελιχθεί σε έρωτα, τότε σίγουρα εξελίσσεται σε παντοτινή φιλία, όπου ο ένας φίλος έρχεται να σώσει τον άλλον μέσα από την καταχνιά και την στενοχώρια!... 🤞

Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες ταινίες, σειρές, βιβλία εμπνέονται από την παραπάνω ιστορία και έτσι προχωράνε!

Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς, βλέποντας, διαβάζοντας, ακούγοντας αντίστοιχες ιστορίες- αποκτούμε την πεποίθηση ότι μια μέρα θα έρθει αυτός ο άλλος ο οποίος θα σε σώσει, θα σε ερωτευτεί και όλα θα αλλάξουν!
 
Αν δεν είσαι σίγουρος αν έχεις και εσύ υιοθετήσει αυτή την πεποίθηση πάρε λίγο χρόνο να ανατρέξεις πόσες φορές έχεις ευχαριστηθεί τέτοιου είδους ταινίες, βιβλία... και πόσες φορές σε έπιασες να αναρωτιέσαι "εμένα πότε θα συμβεί κάτι αντίστοιχο";;;;;

Δεν χρειάζεται να μου πεις εμένα την απάντηση, αλλά στον εαυτό σου... 


Και σε ακούω να με ρωτάς - και πού είναι το κακό;


Tο πρόβλημα είναι ότι επιλέγεις να πιστεύεις ότι απο μόνος σου δεν είσαι αρκετός για να μπορέσεις να αλλάξεις την ζωή σου, τις καταστάσεις τριγύρω σου και ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από κάποιον άλλον. Βάζεις όλη σου την ελπίδα σε κάποιον άλλον και έτσι συνεχίζεις να παραμυθιάζεσαι! Για αυτό και όταν τελικά χωρίζεις με τον άλλον, νιώθεις συντετριμμένος, πληγωμένος και απογοητευμένος... γιατί αυτός ο άλλος δεν ήταν απλά σύντροφος - ήταν σύντροφος, εραστής, φίλος, μέντορας, κοκ. 


Οπότε τί μπορείς να κάνεις αντί για αυτό;

Αντί να δίνεις τόσο πολλή αξία στον άλλον, είναι σημαντικό να δώσεις αυτή την αξία σε σένα τον ίδιον, στο μέλλον σου, στα όνειρα σου, στην προσωπικότητα σου, στο σώμα σου, στις αξίες σου, στα πιστεύω σου, στα ενδιαφέροντα σου και οτιδήποτε έχει να κάνει με σένα!!!


Αντί να βάζεις κάποιον άλλον στο τιμόνι, βάλε εσένα στο τιμόνι. Και συγκεκριμένα:

  • γράψε με λεπτομέρεια την καθημερινότητα σου: μην κολλήσεις αν δεν γίνει ακριβώς όπως το έχεις φανταστεί - αυτό το κάνεις περισσότερο για να αρχίσεις να παρατηρείς και να εκτιμήσεις τα απλά καθημερινά αλλά πολύ σημαντικά πράγματα που μπορεί να κάνεις και δεν έχουν να κάνουν με κανέναν άλλον...

  • κάνε κάτι κάθε μέρα που θα σε βάζει εσένα στο τιμόνι - αυτό το κομμάτι έχει να κάνει όχι μόνο ότι σε βάζεις προτεραιότητα αλλά ότι έχεις και τις αντίστοιχες αποδείξεις! Για παράδειγμα, ξεκίνησα να κάνω διαλογισμό κάθε μέρα για να αποδείξω στον εαυτό μου ότι το εννοώ όταν λέω ότι με παίρνω στα σοβαρά και ότι θέλω να κάνω οτιδήποτε περνάει από το χέρι μου για να φτάσω εκεί που με έχω φανταστεί!

  • Παρατήρησε πώς νιώθεις μέσα στην ημέρα μέσα από τις επιλογές που κάνεις - για παράδειγμα πήρες την απόφαση να πας για φαγητό με τον φίλο σου ενώ μπορεί να είχες πολλή δουλειά και να μην ήσουν σίγουρος αν έκανες καλά που επέλεξες να περάσεις τον χρόνο του μαζί του... Οκ, αφού τον είδες πώς ένιωσες; ήταν σωστή η απόφαση σου; ένιωσες καλύτερα που σε έβαλες εσένα προτεραιότητα έναντι της δουλειάς ή όχι; Ξεκίνα να παρατηρείς οποιαδήποτε μικρή απόφαση που μπορείς να παίρνεις μέσα στην ημέρα για να μπορέσεις να δώσεις όλο και περισσότερη αξία σε σένα και στις επιλογές σου. Με αυτή την τακτική το σκεπτικό είναι ότι με τον καιρό θα μπορείς να είσαι ικανός εσύ και μόνο και για πιο σημαντικούς τομείς της ζωής σου, και να μην χρειάζεται να έχεις κάποιον άλλον δίπλα σου ο οποίος θα σε ξελασπώσει...

    Είναι πού είναι δύσκολες οι σχέσεις γενικότερα, όταν καταλήγουμε όμως να τις κάνουμε και τόσο ιδανικές στο κεφάλι μας η προσγείωση με την πραγματικότητα πολλές φορές είναι πολύ απότομη...

Previous
Previous

τίποτα δεν είναι τυχαίο...

Next
Next

Τα όρια είναι δική μου ευθύνη;