Mήπως μετακομίσατε στο εξωτερικό για να γλιτώσετε απο την οικογένεια σας;;;

Η Άννα ήρθε στο γραφείο μου όταν αποδέχτηκε τελικά ότι οι πονοκέφαλοι που είχε σε καθημερινή βάση μπορεί να είχαν ψυχολογικό υπόβαθρο, (αφού είχε εξαντλήσει όλα τα πιθανά αλλά σενάρια με τον γιατρό της)!...

Η Άννα είναι 35 χρονών, είναι οδοντίατρος και ήρθε στην Αγγλία για σπουδές και μετά αποφάσισε να μείνει θέλοντας να αποκτήσει εμπειρία στο αντικείμενο της.

Κάνοντας την υπόθεση ότι οι πονοκέφαλοι συχνά κρύβουν καταπιεσμένο θυμό, μια απο τις πρώτες ερωτήσεις που της έκανα όταν την γνώρισα ήταν "μήπως είσαι θυμωμένη με κάτι"; Φάνηκε να μην περίμενε την συγκεκριμένη ερώτηση... πήρε τον χρόνο της και μετά ξέσπασε σε ένα ασταμάτητο παραλήρημα...

"έχεις δίκιο, είμαι θυμωμένη με την μητέρα μου. Είμαι 35 χρονών και η μητέρα μου ακόμα επηρεάζει την ζωή μου και τις επιλογές μου! Έφυγα απο την Ελλάδα με την ελπίδα ότι θα ξεφύγω αλλά δυστυχώς αυτό δεν άλλαξε... Ακόμα και τις φορές που κανονίζω να κάνω πράγματα για μένα, οι τύψεις και ενοχές με κυνηγούν, ξέρω ότι ένα τηλεφώνημα της ή ένα μήνυμα της είναι ικανό να με πάει πάλι πίσω, όσο μακρυά και αν είμαι τελικά... Και έτσι καθημερινά είμαι σε ένταση, έχω πονοκέφαλο και δεν μπορώ εν τέλει να λειτουργήσω"...

Δεν είναι υπερβολή να έλεγα ότι οι μισοί από τους πελάτες μου μου έχουν πει ότι έχουν φύγει από την Ελλάδα ή την Κύπρο για να γλιτώσουν από τους γονείς του και τελικά αργά ή γρήγορα συνειδητοποιούν ότι η απόσταση δεν είναι αρκετή για να κάνει την διαφορά...

Ακόμα και στην άλλη άκρη του κόσμου να πας, αν δεν δουλέψεις το κομμάτι του εαυτού σου που χρειάζεται να βάλει όρια, να ξεκαθαρίσει την θέση του, να επιλέξει να ζήσει την ζωή του ανεξάρτητα απο την ζωή και τις επιλογές των γονιών του, τότε θα παραμείνεις μπλεγμένος, θα συνεχίσεις να έχεις ψυχοσωματικά, και οποιαδήποτε άλλη δυσκολία μπορεί να έχει ο καθένας!

Αντίστοιχα αν δεν λάβεις υπόψιν σου και τα δικά τους βιώματα, την δική τους ιστορία ως παιδιά θα συνεχίσεις να είσαι θυμωμένος με τον τρόπο που σου συμπεριφέρονται.

Το καλό είναι ότι δεν είσαι παιδί πια και δεν χρειάζεται κανένας να σου συμπεριφέρεται σαν να είσαι, ακόμα και ο ίδιος ο εαυτός καλό θα ήταν να σταματήσει να σου δίνει δικαιολογίες και ελαφρυντικά γιατί έκανες μια απο τα ίδια...

Κάθε περιστατικό που συμβαίνει με την οικογένεια σου είναι η δική σου ευκαιρία να αντιδράσεις αλλιώς... το σίγουρο είναι ότι δεν θα μπορέσεις να το κάνεις από την μία στιγμή στην άλλη αλλά με πολλή προσπάθεια και επανάληψη!!!

Αν δεις ότι δεν τα καταφέρνεις μην διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια, είτε μέσα από εμένα, είτε μέσα από οποιονδήποτε άλλον πιστεύεις ότι μπορεί να σε βοηθήσει!

Να αλλάξει η οικογένεια σου αποκλείεται επειδή εσύ έφυγες και ενδεχομένως επειδή εσύ άλλαξες μέσα στην πορεία. Μόνο εσένα μπορείς να αλλάξεις, όχι τους άλλους! Όσο πιο σύντομα το κατανοήσεις τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσεις να επικεντρωθείς σε σένα και σε κανέναν άλλον...

Και τέλος να θυμάστε ότι η τέλεια οικογένεια δεν υπάρχει...

μπορεί να υπάρχει στις ταινίες αλλά όχι στην πραγματικότητα! Δεν γίνεται να είμαστε όλοι ίδιοι, όσο και αν μπορεί να το ευχόμαστε κατά διαστήματα. Όποτε πιάνεις τον εαυτό του να εύχεται και να ελπίζει ο άλλος να αλλάξει να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου εσύ τί μπορείς να κάνεις και όχι οι άλλοι...