Μήπως είσαι people pleaser και δεν το έχεις καταλάβει;;;

To είδα τόσο ξεκάθαρα τις προάλλες μπροστά μου και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σου... 🙏

Μπορείς να φανταστείς να έχεις μπροστά σου έναν άνθρωπο ο οποίος παρόλο που είναι καθόλα λειτουργικός, πολύ πετυχημένος, υπεύθυνος με τις υποχρεώσεις του να γίνεται "ένα παιδί" ξανά όποτε έρχεται σε επαφή με το αφεντικό του;;; Να γίνεται παιδί γιατί χωρίς να το αντιλαμβάνεται μπαίνει στον ρόλο που είχε όταν μεγάλωνε, και αυτός ο ρόλος εμπεριείχε να είναι πάντα το καλό παιδί, να παίρνει αξία και σημασία μέσα απο όλα αυτά που έκανε και όχι απο την ανιδιοτελή αγάπη που εισέπραττε...

Ήρθε τις προάλλες στο γραφείο μου μια πελάτισσα η οποία αντιμετώπιζε πολύ μεγάλη πίεση το τελευταίο διάστημα στην δουλειά της. Φαντάσου έναν άνθρωπο ο οποίος έχει πολύ υψηλή θέση, έχει μια πολύ μεγάλη ομάδα απο κάτω της και καταλήγει στο σημείο να μην μπορεί να αναπνεύσει - κυριολεκτικά και μεταφορικά- να νιώθει ότι όλα περνάνε απο το χέρι της και ότι είναι η μόνη που μπορεί να χειριστεί οποιαδήποτε δυσκολία παρόλο που δεν χρειαζόταν... πήγαινε σπίτι της και συνέχιζε να δουλεύει non stop, στο σημείο που ακόμα και όταν γυμναζόταν να μην μπορεί να κάνει την γυμναστική της απο τα πολλά μηνύματα και τα τηλεφωνήματα που δεχόταν επειδή η ομάδα της δεν μπορούσε να τα χειριστεί...

Αυτή ήταν η δική της εξήγηση - όταν όμως ξεκινήσαμε να ψάχνουμε τον λόγο που αδυνατούσε να βασιστεί στην ομάδα της και αναγκαζόταν να μπει μέσα σε όλα, καταλήξαμε ότι η αφεντικίνα της ήταν μια γυναίκα η οποία της θύμιζε πάρα πολύ την μητέρα της... 🙈

👇🏻

Βλέπεις, είχε μεγαλώσει με μια μητέρα η οποία δεν ήταν συναισθηματικά διαθέσιμη για την ίδια με αποτέλεσμα να έχει μάθει να κάνει ότι μπορεί για να πάρει την αποδοχή της, την αγάπη της, την σημασία της... Η μητέρα της τσακωνόταν διαρκώς με τον πατέρα της, δεν ήταν ευτυχισμένη και κατ'επέκτασην δεν είχε χρόνο και την δυνατότητα να ασχοληθεί ουσιαστικά με τα παιδιά της, μια εκ των οποίων ήταν και η πελάτισσα μου...

Αυτό κατέληγε πολλές φορές να σημαίνει ότι έπρεπε η πελάτισσα μου να έχει όλες τις απαντήσεις σε θέματα που αφορούσαν την μητέρα της, πχ να ασχοληθεί η ίδια με τα αδέρφια της, να μιλήσει εκείνη στον πατέρα της όποτε τσακωνόντουσαν, και επειδή όλως τυχαίως η αφεντικίνα της έμοιαζε πάρα πολύ στην μητέρα της - ήταν πάντα ανικανοποίητη για την έκβαση της δουλειάς, παραπονιόταν πάντα για τους υπαλλήλους, για τα νούμερα της εταιρείας - κατέληξε η πελάτισσα μου να ζει ξανά απο την αρχή το ίδιο pattern που βίωνε ως παιδί, και στο οποίο ένιωθε ότι περνάγανε όλα απο εκείνη, να μην μπορεί να χαλαρώσει, να μην μπορεί να δώσει μέρος της δουλειάς σε άλλους... όπως μικρή μόνο εκείνη ήταν υπεύθυνη για τα αδέρφια της, για τον πατέρα της και την ψυχολογία της μητέρας της, πώς θα μπορούσε τώρα να εκμεταλευτεί την βοήθεια των άλλων;;; Χωρίς να το καταλάβει είχε μπει στον ίδιο ρόλο, μόνο που αυτή την φορά είχε να κάνει με την αφεντικίνα της και όχι την μητέρα της 🙈

Και κάπως έτσι εξηγείται πως αυτό που λέμε people pleasing μπορεί να έχει ξεκινήσει απο την παιδική μας ηλικία, και αυτό που πολλές φορές γίνεται πολύ δύσκολο να αντιληφθούμε είναι ότι μέσα απο αυτή την επανάληψη του συγκεκριμένου ρόλου/ pattern/ σχήματος (μέσα απο την δουλειά στην προκειμένη περίπτωση) καλούμαστε να γίνουμε πιο συνειδητοποιημένοι και να αλλάξουμε τον τρόπο που χειριζόμαστε τα πράγματα 💪

Στόχο μας έγινε πια να μπορεί να αντιλαμβάνεται τις φορές που μπαίνει αυτόματα στον ρόλο του να ικανοποιήσει τους άλλους και να αγνοήσει τις δικές της ανάγκες... Να συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει κανένα λόγο πια να ζει έτσι και να επαναλαμβάνει αυτόματα αυτή την συμπεριφορά...

Προτεραιότητα με τον καιρό είναι να μάθει να είναι πιο επιεικής με τον εαυτό της, να βάζει προτεραιότητες, να βάζει όρια και να σταματήσει να ζητάει την επιβεβαίωση απο ανθρώπους που δεν έχουν αυτή την ευθύνη, να μπορεί να την παίρνει πιο άμεσα και εύκολα είτε μέσα απο την ίδια, είτε απο αγαπημένους άλλους ανθρώπους, με τους οποίους δεν χρειαζόταν να αποδείξει τίποτα...

So, what's the takeaway here?

Το παρελθόν δεν χρειάζεται να ορίσει το μέλλον μας... Σίγουρα όλοι μας έχουμε υιοθετήσει κάποιες συμπεριφορές που ενδεχομένως να μην είναι οι καλύτερες, αλλά με την συνειδητοποίηση, την εξέλιξη και την επανάληψη σίγουρα μπορούν να αλλάξουν. Σημασία έχει να αποδεχτούμε ότι ΔΕΝ είμαστε τέλειοι, και ούτε χρειάζεται να γίνουμε, να μας αγαπήσουμε λίγο παραπάνω, να αναγνωρίσουμε την αξία μας, ένα βήμα την φορά...

Με λίγη αγάπη, συνειδητοποίηση και πολύ κουράγιο, μπορούμε να αλλάξουμε τις ιστορίες με τις οποίες έχουμε μεγαλώσει και ενδεχομένως να μην μας εξυπηρετούν πια 🙏