Η ρημάδα η σύγκριση…
Η ώρα της αλήθειας...
Όταν μετακόμισα στο Λονδίνο το 2010, θυμάμαι ένα μεγάλο διάστημα που υπέφερα... υπέφερα γιατί όλοι ήταν super busy, όλοι είχαν τις δικές τους καριέρες, τις δικές τους ζωές και το Λονδίνο μου φαινόταν χαώδες, απρόσωπο και εγώ σχεδόν ένα τίποτα... πώς μπορούσα να συγκριθώ μαζί τους;
Αν έχεις μπει ποτέ σε αυτή την παγίδα αναγνωρίζεις πόσο χάλια αισθάνεσαι, με αυτή την μόνιμη σύγκριση...
Γιατί εννοείται οι ιστορίες που φτιάχνεις για τους άλλους είναι πάντα καλύτερες από την δική σου καθημερινότητα, απο την δική σου πραγματικότητα...
Αν το σκεφτείς όμως αυτό που τελικά κάνεις είναι να δημιουργείς δικαιολογίες, και τις περισσότερες φορές χαζές δικαιολογίες γιατί οι άλλοι μπορούν και εσύ δεν μπορείς...
Στην δική μου περίπτωση το switch έγινε όταν κατάλαβα ότι φοβόμουν, φοβόμουν ότι δεν ήμουν αρκετά καλή, δεν ήμουν καλή στο να βγω έξω και να γνωρίσω κόσμο, να πω την δική μου ιστορία, να μοιραστώ τις δικές μου γνώσεις... Πως θα μπορούσα εγώ να βγω έξω και να μιλήσω με τον οποιονδήποτε... αυτός ο οποιοσδήποτε έμενε στο Λονδίνο, και εγώ μόλις είχα μετακομίσει από την Αθήνα, η οποία τότε ξεκινούσε να μπαίνει σε φάση κρίσης, οπότε τί αξιόλογο είχα να πω;;;;;
H αλήθεια όμως ήταν αυτή - είχα ήδη ότι χρειαζόμουν για να μπορέσω να ξεκινήσω την ζωή μου στο Λονδίνο! Είχα την υγεία μου, είχα την ασφάλεια μου, είχα τις γνώσεις μου, τις εμπειρίες μου και είχα την ζωή μου στην Ελλάδα η οποία δεν χρειαζόταν να συγκριθεί, ούτε να πεταχτεί επειδή είχα μετακομίσει στην Aγγλία...
Αυτό που με βοήθησε να επανέλθω στο εδώ και τώρα και να ξεκινήσω να ζω ήταν όταν υπενθύμισα στον εαυτό μου το δικό μου γιατί - γιατί είχα επιλέξει να μετακομίσω στην Αγγλία!
Όταν ξέρεις το δικό σου γιατί είναι πολύ εύκολο να ξεκαθαρίσεις αν θέλεις το στόχο κάποιου άλλου - για παράδειγμα επειδή οι άλλοι δουλεύανε στο finance δεν σήμαινε απαραίτητα ότι ο δικός μου κλάδος δεν μετράει... είναι σαν να συγκρίνω τον ήλιο με το φεγγάρι, χωρίς κανένα λόγο !
Έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου να θυμίζω στον εαυτό μου γιατί είχα επιλέξει να μετακομίσω στο Λονδίνο - που ήμουν, πώς ένιωθα τότε, τί ήθελα να κάνω με κάθε λεπτομέρεια!!!
Όταν ξεκαθάρισε το δικό μου γιατί, μπόρεσα να βρω τί θα ήταν καλό να κάνω μετά. Γιατί όπως λέει και ο Simon Sinek, το γιατί και το πώς ενισχύουν το ένα το άλλο!
Και μετά συνειδητοποίησα ότι η "καψούρα" του αρχικού στόχου δεν θα διαρκούσε για πάντα και ότι έπρεπε εγώ να βρω τρόπους να συνεχίσω να είμαι συνεπής με αυτόν, καθώς επίσης και να το περιμένω ότι θα θέλω να τα παρατήσω με την πρώτη δυσκολία!...
Έκανα λάθη στην πορεία; Αμέτρητα! Αλλά τουλάχιστον είναι δικά μου και δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν ότι με ανάγκασε επειδή είχα ακολουθήσει την δική του πορεία ή και συμβουλή...
Προφανώς πάντα θα υπάρχει το κάτι καλύτερο εκεί έξω, αλλά για αυτό είναι σημαντικό να επιστρέφεις στις δικές σου αξίες και στα δικά σου θέλω!
Και τέλος, αν δεν μπορείς να σταματήσεις την σύγκριση, τότε προσπάθησε να συγκρίνεις τον εαυτό σου με σένα τον ίδιο, και με κανέναν άλλον! Σκέψου που ξεκίνησες, τί έχεις πετύχει μέσα στην πορεία, πράγματα που θα μπορούσες να βελτιώσεις, κοκ.
Μέχρι την επόμενη φορά να σε προσέχεις!
