vision board για το 2023; Όχι ευχαριστώ!
Nέα χρονιά, νέοι στόχοι, και πολλές φορές προστίθεται και η δημιουργία ενός vision board... Πειράζει που εμένα δεν μου αρέσουν πια τα vision boards;;;
Don't get me wrong, έχω πάει σε άπειρα σεμινάρια στο παρελθόν και εννοείται ότι έχω φτιάξει και τα δικά μου vision boards μέσα στα χρόνια!!!... Οπότε τί έγινε στην πορεία και άλλαξα γνώμη;
Άλλαξα γνώμη γιατί συνειδητοποίησα ότι τα vision boards προωθούν μια τέλεια εικόνα και μια τεράστια ανάγκη να κάνεις διαρκώς πράγματα, να πετυχαίνεις μεγάλους στόχους κοκ. Και καταλήγει να χρειάζεται διαρκώς να συνδυάζεις οτιδήποτε κάνεις με αυτούς τους στόχους - τις φωτογραφίες που έχεις βάλει πάνω στο vision board, και αυτά όλα στο μέλλον, όχι στο παρόν!
Δεν θα αναφερθώ επίσης στο γεγονός ότι απλά μια φωτογραφία δεν είναι αρκετή για να ξέρεις πώς να πετύχεις τον στόχο ή και πώς να παραμείνεις προσηλωμένος σε αυτό!
Επίσης αν δεν είσαι οπτικός τύπος μπορεί να ταλαιπωρηθείς να σκεφτείς τρόπους που να καταφέρεις να παρουσιάσεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου και το τελικό αποτέλεσμα να σε ξενερώσει κιόλας!...
Δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι κρίνουν την αξία τους απο το τελικό αποτέλεσμα. Το τελικό αποτέλεσμα όμως δεν εξαρτάται πάντα από εσένα. Για αυτό και η αξία των περισσότερων ανθρώπων είναι σαν roller coaster! Aνεβοκατεβαίνει ανάλογα με τις συγκυρίες. "Αν πάρω την δουλειά θα είμαι καλά. Αν την χάσω, θα είμαι χάλια". Η αξία σου εξαρτάται από εσένα, όχι από τους στόχους σου και το vision board!
Επίσης αυτό όλο το σκεπτικό είναι αντίθετο από το να μπορείς να εστιάσεις στο εδώ και τώρα, να μπορείς να απολαύσεις την στιγμή την οποία βρίσκεσαι...
Αν και εσύ λοιπόν ανήκεις στην κατηγορία των ανθρώπων που ποτέ ότι και αν πετύχεις δεν είναι αρκετό... και το perfectionism είναι το μεσαίο σου όνομα - τότε ίσως καταλήγεις να χάνεις τα απλά καθημερινά και να αδυνατείς ίσως να μπορέσεις να χαρείς και τις ενδιάμεσες στιγμές - πριν απο την επίτευξη του μεγάλου στόχου!!!
Και έτσι εγώ προσωπικά συνειδητοποίησα ότι το vision board με αποσπά από το να μπορώ να εκτιμήσω το εδώ και τώρα και αντίθετα να προσδιορίζομαι μόνο από τους στόχους μου, και ειδικότερα αν τους καταφέρω ή όχι... Δεν θέλω πια να σκέφτομαι τί θα μπορούσε να με κάνει χαρούμενη στο μέλλον αλλά περισσότερο στο να μπορέσω να απολαύσω το εδώ και τώρα!!!
Υπάρχουν άλλοι τρόποι που βρίσκω περισσότερο αποτελεσματικούς όπως το να γράψω κάτω τους στόχους μου και να τους σπάω μετά σε μικρότερα κομμάτια, ή να δημιουργώ ένα πλάνο με χρονικό πλαίσιο, ή ακόμα και την έννοια του accountability είτε μέσα από φίλους που μπορεί να έχουν παρόμοιο στόχο ή με την βοήθεια ενός μέντορα.
Είμαι περίεργη αν μπορεί να νιώθεις το ίδιο;;;
