πώς πέρασα φέτος το καλοκαίρι!

Τις τελευταίες βδομάδες ήμουν σε διακοπές, και εκεί που έλεγα οτι δεν θα ασχοληθώ με την δουλειά, όλο και τρωγόμουν...

“μήπως να μιλήσω με τον τάδε, μήπως ξεκινήσω και κάποια άλλη υπηρεσία, κοκ”

Μάλιστα έκανα μια πρώτη επαφή να συνεργαστώ με κάποιον και αυτό δεν είχε το αποτέλεσμα που ευχόμουν ότι θα είχε... Και εκεί έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται, "τι πας να κάνεις; Είσαι με τα καλά σου;"

Όποτε πιάνω τον εαυτό μου να κάνει τέτοιου είδους σκέψεις τότε είναι που ξεκινάω το journaling. Συνήθως αυτή η πρακτική είναι ακόμα καλύτερη όταν γίνεται πρωί πρωί, όταν ακόμα το μυαλό δεν έχει ξυπνήσει τελείως και δεν έχει μπει στην διαδικασία να θέλει να σε προστατέψει με το να σου υπενθυμίζει πως οτιδήποτε καινούργιο σκέφτεσαι να κάνεις, είναι επικίνδυνο, είναι κακή ιδέα, κοκ.

Δεν είναι τυχαίο που πολλές φορές ζητάω και απο τους πελάτες μου να σημειώνουν τις νίκες τους για όλες εκείνες τις φορές που αδυνατούν να δουν την εξέλιξη τους, την δύναμη τους, την πορεία που έχουν διανύσει...

Επειδή όλα μας έχουμε να παλέψουμε με τους δαίμονες μας (ακόμα και όταν κάνεις αυτή την δουλειά) ήθελα απλά να μοιραστώ μαζί σου ένα μέρος από αυτά που έγραψα στο δικό μου journal...

"Κάποιες φορές σου φαίνεται αδύνατο να πας παρακάτω, και δεν μπορείς να σκεφτείς κανένα που μπορεί να σε βοηθήσει... Λες και δεν υπάρχει κανένας εκεί έξω για σένα, και εσύ αποκλείεται να βρεις την δύναμη και την σιγουριά να νιώσεις ότι θα βρεις την λύση. Όμως στα αλήθεια η προσπάθεια σου μετράει, η φωνή σου μετράει, οι προσπάθειες σου μετράνε. Ακόμα και όταν δεν μπορείς να τις δεις"...

Κάνε μου την χάρη. Βάλε τα χέρια σου στην δική σου καρδιά, πάρε μια βαθιά εισπνοή και ρώτα τον εαυτό σου την παρακάτω ερώτηση:

Ποιό είναι το μήνυμα που χρειάζεται ΕΣΥ να ακούσεις;

Αν η απάντηση που πάρεις είναι αυστηρή, αρνητική και επικριτική, να ξέρεις ότι αυτό είναι το μυαλό σου που μιλάει και όχι η καρδιά σου...