Η συστημική ψυχοθεραπεία στην πράξη
Δούλευα πριν μερικούς μήνες με μια πελάτισσα η οποία δυσκολευόταν πολυ με το άγχος της καθημερινότητας...
Συγκεκριμένα, ήταν παντρεμένη με ένα μικρό κοριτσάκι και παράλληλα ήταν έγκυος στο δεύτερο… (οπότε όπως μπορείς να καταλάβεις ήταν πολύ αγχωμένη να τα προλάβει όλα)!!!
Ενώ είχαμε συζητήσει για πράγματα που θα μπορούσε να κάνει αναφορικά με το άγχος σε καθημερινή βάση (βλέπε διαλογισμό, αναπνοές, να κάνει track το πρόγραμμα της, να κάνει delegate πολλά από αυτά που έκανε)... άρχισε να μου αναφέρει ότι ένιωθε ότι πολλές φορές ο άνδρας της δεν συμμερίζονταν τους προβληματισμούς της ή τα δικά της άγχη… Ένιωθε οτι δεν μπορούσε να την καταλάβει, οτι συχνά θα μείωνε το πως αισθάνεται η ίδια και γενικά έβγαινε μια έντονη αίσθηση έλλειψης εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο του…
Όταν ξεκίνησε να μου μιλάει για την οικογένεια της κατάλαβα γιατί ένιωθε έτσι - η ίδια είχε μεγαλώσει σε μια μεγάλη οικογένεια, ήταν η μεγαλύτερη απο 5 αδέρφια συνολικά αλλά το ενδιαφέρον ήταν οτι απο μικρή συνήθιζε να κάνει ΟΜΗΡΙΚΟΥΣ καβγάδες με την μητέρα της. Τόσο μεγάλους καβγάδες που επειδή ένιωθε οτι η μητέρα της δεν την άκουγε και οτι θα έκανε τελικά το δικό της, κατέληγε να μην της μιλάει για 6 μήνες μέχρι και 2 χρόνια!!!… Δεν είχε καταφέρει μέχρι πρότινος να κάνει την σύνδεση, ότι για την ίδια, η επικοινωνία και η διαφωνία ήταν θέματα πάρα πολύ δύσκολα, σχεδόν αδιέξοδα και ότι η εμπειρία της μέσα στα χρόνια έλεγε ότι "αν μιλήσω δεν θα με καταλάβει ο άλλος, θα με αγνοήσει, το πιο πιθανόν να πάει να κάνει το δικό του, οπότε τί νόημα έχει να τα πω; Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο άλλος θα με καταλάβει, οπότε καλύτερα να μην μιλάω"... το ίδιο λοιπόν σχήμα επαναλαμβανόταν με τον άνδρα της με τον οποίο καθρέφτιζε την ίδια αίσθηση που είχε όποτε τσακωνόταν με την μητέρα της, παρόλο που μπορεί ο ίδιος στα αλήθεια να την άκουγε...
Είναι μαγικό πώς, πολλές φορές, παρά την θέληση μας επαναλαμβάνονται πράγματα, πεποιθήσεις και βιώματα ίδια με αυτά που είχαμε βιώσει μέσα στην οικογένεια μας!... Ταυτόχρονα όμως όταν μπορέσουν να γίνουν και οι αντίστοιχες συνδέσεις και μπορέσει ο άλλος να αρχίζει να παρατηρεί τί επαναλαμβάνει και τί όχι, τότε είναι που αρχίζει να συμβαίνει η μεγάλη αλλαγή και ουσιαστική διαφοροποίηση!
(Περιττό να πω πώς άλλαξε η επικοινωνία της με τον άνδρα της, πώς μπόρεσε να μην θυμώνει και να μην ψάχνει να επιβεβαιώσει άθελα της το μύθο της που έλεγε "ότι και να μιλήσω ο άλλος θα με αγνοήσει και θα κάνει το δικό του"! Άλλαξε επίσης και η σχέση της με το άγχος της μιας και μπορούσε να μιλήσει πιο ελεύθερα σε σχέση με πριν και να ζητάει βοήθεια)...
Eva Lychrou
