Πότε έκανες ένα φίλο τελευταία;;;

Θυμάσαι ποιος ήταν ο τελευταίος φίλος που γνώρισες;

Ήταν εύκολο, ήταν άμεσο, ή μπορεί να ένιωθες άβολα αρχικά; Ήταν κάποιος τελείως άσχετος ή σε σύστησε κάποιος; Τις πρώτες στιγμές που γνώρισες αυτόν τον καινούργιο φίλο είχες στο μυαλό σου τί εικόνα θα παρουσιάσεις, ή ένιωθες ότι ήσουν ο εαυτός σου; 

Όπως οι περισσότεροι από εσάς, μεγάλωσα στην Ελλάδα και οι φίλοι μου είναι είτε από το δημοτικό είτε από το γυμνάσιο! Ξέρουν πού μεγάλωσα, που έμενα, μοιραζόμασταν πολλές φορές το κυριακάτικο φαγητό μαζί και μετά έξω στον κήπο για παιχνίδι, ήξερα τους γονείς τους, τα αδέρφια τους...

Και μετά από πολλά πολλά χρόνια μετακόμισα στο Λονδίνο όπου ήρθα για σπουδές αρχικά - και θυμάμαι ότι εξαιτίας του ότι ήμασταν πολύ λίγοι φοιτητές αυτό σήμαινε ότι δεν είχα επιλογή να ΜΗΝ κάνω παρέα με κάποιους από τους καινούργιους συμφοιτητές μου, και ξαφνικά βρέθηκα να πρέπει να καταλάβω τη ζωή, τις εμπειρίες και την κουλτούρα κάποιου που έμενε στην Βενεζουέλα και στην Ινδία!

Πώς θα ήταν όλο αυτό; Πως θα μπορούσαμε να συνδεθούμε και πώς θα μέναμε σε επαφή όταν οι περισσότεροι από εμάς θα γυρίζαμε αργά ή γρήγορα πίσω στην πατρίδα μας;

Και μετά επέστρεψα στην Aγγλία ξανά και όχι μόνο είχα να γνωρίσω καινούργιους φίλους πάλι από το μηδέν αλλά τώρα είχα να γνωρίσω και γονείς και οικογένειες και κουλτούρες που δεν είχανε τίποτα κοινό με την δικιά μου... θυμάμαι όταν πήγαινα στα playgroups της περιοχής μου μαζί με τον πρώτο μου γιο - όταν ήταν μωρό-  για να γνωρίσω καινούργιους γονείς, τις πρώτες φορές έκλαιγα γιατί δεν ήξερα τα αντίστοιχα παιδικά τραγούδια και ένιωθα εντελώς χαμένη και ξένη 🥲...

Δεν είναι τυχαίο ότι οι φίλοι είναι πολύ σημαντικοί στην ζωή κάποιου και δεν είναι τυχαίο επίσης το πόσο σημαντικό ρόλο έχουν στην ψυχική υγεία των ανθρώπων! 

*(Με αφορμή αυτή την κουβέντα και ψάχνοντας να βρω research findings για το θέμα της φιλίας, θυμήθηκα ότι είχα παρακολουθήσει ένα σεμινάριο για το πώς μπορεί κάποιος να αποφύγει την μοναξιά σε μεγαλύτερη ηλικία... και θυμήθηκα ότι έχει παρατηρηθεί ότι ειδικότερα γύρω στα 45-55 μειώνονται οι φίλοι που έχει κάποιος και ειδικότερα κοντά στο στάδιο της συνταξιοδότησης η έλλειψη φίλων είναι πολύ αισθητή, έντονη και επώδυνη... συνήθως μέχρι τα 25 είναι η περίοδος που οι άνθρωποι είναι στα πιο κοινωνικά τους - μεταξύ 25-45 επικεντρώνονται στις πιο κοντινές τους σχέσεις ενώ απο τα 45 και πάνω μειώνεται η δυνατότητα για κοινωνικές επαφές και αυξάνεται η επαφή με τους ήδη υπάρχοντες κύκλους ή υπάρχει έντονα η ανάγκη να του δημιουργήσουν καινούργιες φιλίες).
 
Εμένα προσωπικά η μετακόμιση στην Αγγλία μου επιβεβαίωσε περίτρανα τα στατιστικά δεδομένα που επιβεβαιώνουν ότι οι φίλοι μπορούν να αποτελέσουν σημαντική πηγή βοήθειας και καθοδήγησης, ανθεκτικότητας και γενικότερα καλύτερη αίσθηση αντιμετώπισης του άγχους και των δυσκολιών!

Οπότε θα ήθελα να σου ζητήσω να σκεφτείς και εσύ από την δική σου πλευρά:

• πώς ορίζεις τα πόσα θέλεις να μοιραστείς με τους καινούργιους σου φίλους

• πότε σου είναι οκ να ζητήσεις βοήθεια, και πως μπορείς να αξιολογήσεις πόση βοήθεια μπορείς να ζητήσεις από τους καινούργιους σου φίλους;

• πότε επιτρέπεται να μιλήσεις ανοιχτά για θέματα που σε δυσκολεύουν;

• πώς μπορείς να είσαι ο εαυτός σου και πώς μπορείς να το καταλάβεις όταν είσαι;

Τα τελευταία χρόνια, ειδικότερα με τον covid, όσοι δυσκολεύονταν ήδη κοινωνικά, κρύφτηκαν ακόμα περισσότερο πίσω από την άνεση της οθόνης και μιας εφαρμογής! Οnline shopping, online therapy, online dating, working from home...

Πώς θα γνωρίσεις καινούργιο κόσμο; Δυστυχώς πρέπει να βγεις έξω από το σπίτι σου, δεν θα έρθει κανένας να χτυπήσει το κουδούνι σου🙈!

Είναι επίσης πολύ λογικό να νιώθεις ότι έχεις άγχος (πολύ/λίγο) σχετικά με την καινούργια επαφή αλλά ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τί μπορεί να σημαίνει αυτό το άγχος->

Ποιοί μπορεί να είναι κάποιοι από τους φόβους που μπορεί να κρύβονται στα αλήθεια από πίσω:

"νιώθω ότι πρέπει να μου αρέσουν όλα τα κομμάτια του καινούργιου μου φίλου και ενώ ξέρω ότι αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, καταλήγω να απορρίπτω τον άλλον με την πρώτη ευκαιρία που εντοπίζω όταν κάτι που δεν μου αρέσει, 
νιώθω ότι είμαι πιεστικός όταν γνωρίζω κάποιον, προσπαθώ πολύ και γίνομαι κουραστικός στο τέλος...
νιώθω ότι δεν μπορώ να κάνω φίλους γιατί δεν μιλάω καλά αγγλικά, 
νιώθω ότι δεν έχω ενδιαφέρον σαν άνθρωπος, 
νιώθω ότι δεν χωράω στην ζωή τους γιατί έχουν ήδη τους φίλους τους,
δεν έχω χρόνο στα αλήθεια για καινούργιες σχέσεις,
δεν ξέρω πώς να πω την ιστορία της ζωής μου χωρίς να με λυπηθεί ο άλλος, 
δεν ξέρω πώς να το κάνω, 
δεν θέλω,
δεν θέλω να με απορρίψουν, 
γιατί είμαι ξένος..."

ΤΙ ΦΙΛΟΣ ΕΙΣΑΙ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ

Αν μπορούσες όμως να απομονώσεις τον φόβο και αξιολογούσες τον εαυτό σου σαν φίλο γενικότερα, τί φίλος έχεις υπάρξει σε άλλους φίλους σου; Eίναι πολύ σημαντικό να σκεφτείς και την δική σου πλευρά, τα δικά σου χαρίσματα!!!!

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΦΙΛΙΑ

Είναι πολύ σημαντικό να σκεφτείς τί σημαίνει φιλία για σένα γιατί ο καθένας μας ορίζει εντελώς διαφορετικά την σχέση αυτή!

Από την άλλη η φιλία είναι από τις σχέσεις που επιλέγεις από μικρή ηλικία, δεν είναι μια καταναγκαστική επιλογή, είναι μια επιλογή που έχεις κάνει από μικρή ηλικία και επίσης είναι μια αμοιβαία σχέση! Η αμοιβαιότητα αυτή σου δίνει μια αίσθηση αποδοχής, κατανόησης, ότι ανήκεις κάπου και ότι υπάρχει ένας χώρος που μπορείς να εκφραστείς και να πεις το πώς νιώθεις! Δεν είναι μονόπλευρη για αυτό και είναι σημαντικό να σκεφτεί κανείς και το δικό του κομμάτι, πέρα από αυτό που θέλει να εισπράξει από τον άλλον.

Όμως επιστρέφοντας στο φόβο της έκθεσης και της καινούργιας γνωριμίας, είναι σημαντικό να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου όλα τα θετικά σου στοιχεία** που έχεις ήδη προσφέρει στους υπάρχοντες φίλους σου (**την απάντηση που έδωσες στην παραπάνω ερώτηση του τί φίλος είσαι) για να μπορέσεις να ξεπεράσεις τον φόβο της καινούργιας επαφής - το φόβο του imposter syndrome που μπορεί να βγαίνει στην επιφάνεια...

Οπότε η ιδέα είναι το πώς μπορείς να κάνεις χώρο τόσο στο άγχος αλλά ΚΑΙ στα χαρίσματα σου ως φίλος! 

Στοιχεία που είναι καλό να θυμάσαι που θα σε βοηθήσουν στην δημιουργία καινούργιων σχέσεων:

• να είσαι ευγενικός με τον εαυτό σου

• να εστιάσεις σε αυτά που μπορείς να προσφέρεις σαν φίλος και όχι σε αυτά που μπορεί να μην έχεις να δώσεις

• να κάνεις ερωτήσεις πέρα από το κλασικό "με τι ασχολείσαι" όπως "αν μπορούσες να κάνεις κάτι διαφορετικά, τί θα ήταν αυτό";

• να παρατηρήσεις το πόσο καλός ακροατής είσαι - όπως "κατάλαβα καλά όταν μου είπες..." ή να επαναλάβεις τί σου είπε ο άλλος για να είσαι σίγουρος ότι κατάλαβες καλά! Έτσι δεν θα σε νοιάζει τί θα χρειάζεται να πεις για σένα, γιατί ο άλλος θα έχει ήδη καταλάβει ότι είσαι πολύ καλός ακροατής και ότι υπάρχει η δυνατότητα της σύνδεσης!

• Κάνε επιπλέον ερωτήσεις- συμπληρωματικές- αλλά παράλληλα είναι καλό να είσαι έτοιμος για πιθανά όρια, σε περίπτωση που ο άλλος δεν είναι έτοιμος να σου μιλήσει ανοιχτά εκείνη την στιγμή

• Μοιράσου και εσύ πράγματα για σένα για να είναι αμοιβαίο και όχι μονόπλευρο!

• Μην βγάζεις συμπεράσματα, ειδικότερα σε περίπτωση που ο άλλος δεν συνεχίσει με κάποιο τρόπο την συζήτηση ή την σχέση - η συμπεριφορά του δεν έχει να κάνει απαραίτητα με σένα!

• Να θυμάσαι ότι η φιλία θέλει καιρό για να δημιουργηθεί!!!